“Wat leuk dat je een hobby hebt voor de avonden als je man aan het werk is” en “dit snap jij niet, want jij komt uit de reiswereld”. Het zijn opmerkingen die Tessa Massar smalend te horen krijgt wanneer ze praat over haar werk in de reisbranche. Tessa deelt de opmerkingen in een openhartig bericht op sociale media. Reden om even te peilen bij de eigenaresse van reisorganisatie Spur of the Moment.
Massar heeft een diepgaande liefde voor Zuid-Afrika ontwikkeld, vertelt ze desgevraagd. Na een wereldreis en een stage in Zuid-Afrika, besloot ze haar leven daar op te bouwen. Ze trouwde met een Zuid-Afrikaan en maakte van Kaapstad haar thuis.
Haar persoonlijke ervaringen in Zuid-Afrika vormden de inspiratie voor Spur of the Moment Travel. Met deze reisorganisatie deelt ze haar passie voor Zuid-Afrika, Namibië en Botswana met reizigers door “unieke en onvergetelijke reizen te organiseren”.
Met mijn mond vol tanden
“Werken in de reiswereld wordt vaak ondergewaardeerd, iets wat ik pas echt ontdekte toen ik vanuit Zuid-Afrika terug naar Nederland verhuisde. In Zuid-Afrika werkte ik jarenlang met veel plezier voor verschillende reisorganisaties. In Zuid-Afrika is toerisme een grote sector en ontmoet je overal mensen die in dezelfde branche werken. Ik heb me daar nooit minderwaardig gevoeld. Maar in Nederland was dat anders”, vertelt Tessa, die weer in Nederland woont. “De eerste opmerkingen kwamen toen ik vertelde dat ik mijn eigen reisorganisatie wilde starten. Terwijl een kleine groep meteen enthousiast reageerde en vertrouwen in mijn idee had, waren er opvallend veel mensen die letterlijk in lachen uitbarstten bij het idee dat ik hier een fulltime carrière van wilde maken. Het toppunt was een ervaring tijdens mijn werk in loondienst in Nederland, waar ik terechtkwam na mijn terugkeer vanwege de coronapandemie. Ik werkte bij een fantastische werkgever (niet in de reisbranche) en had veel plezier in mijn werk. Maar één situatie bleef me bij. Een redelijk eenvoudige klacht van een klant kwam binnen, en ik stelde voor om het af te handelen. De reactie van mijn collega was: ‘Ik doe het zelf wel even, jij komt uit de reiswereld, dus jij begrijpt dit waarschijnlijk niet.’ Normaal weet ik precies hoe ik moet reageren, maar op dat moment stond ik met mijn mond vol tanden. Het was zo neerbuigend, alsof mijn ervaring niets waard was.”
Het was zo neerbuigend, alsof mijn ervaring niets waard was
“Een andere opmerking die ik niet snel vergeet”, zo gaat Tessa verder, “kwam van iemand die mijn bedrijf beschreef als een ‘leuke hobby voor de avonden dat je man aan het werk is’. Die opmerking deed best veel pijn. Het negeert compleet hoeveel tijd, energie en passie ik steek in het bouwen van mijn bedrijf. Het ondernemerschap is niet iets wat je er ‘even bij doet’. Het betekent werken op momenten dat anderen vrij zijn – in avonden, weekenden, vakanties. En dat doe je met plezier, maar het blijft hard werken.”
Complexiteit
“Wat me frustreert, is de aanname dat werken in de reiswereld geen ‘echte’ baan zou zijn”, aldus Tessa. “Alsof het ontwerpen en uitvoeren van een op maat gemaakte reis simpel is. Het is juist enorm complex. Je bent niet alleen bezig met logistiek en planning, maar ook met mensen echt begrijpen, hun dromen en verwachtingen vertalen naar een unieke reiservaring. De reisbranche lijkt vaak ondergewaardeerd te worden, en eerlijk gezegd blijft het voor mij een raadsel waarom dat zo is. Misschien komt het doordat reizen voor veel mensen wordt geassocieerd met ontspanning en vakantie – iets wat leuk en vrijblijvend voelt, en niet direct wordt gezien als serieuze business. Ze denken misschien: ‘Hoe moeilijk kan het zijn om een reisje te boeken?’ Wat mensen vergeten, is dat achter elke reis een enorme hoeveelheid werk schuilt. Het gaat om de logistiek, onderhandelingen met lokale leveranciers, risicoanalyses met vreemde valuta’s en het vermogen om mensen écht te begrijpen. Je moet niet alleen hun wensen, maar ook hun onuitgesproken dromen en verwachtingen vertalen naar een ervaring die hen bijblijft. Dat vraagt om creativiteit, empathie en professionaliteit.
Strijdlust
De opmerkingen en vooroordelen zorgen er niet voor dat Tessa wordt ontmoedigd, vertelt ze. “Ik krijg er een soort strijdlust van. Ik wil nog meer mensen laten zien wat een prachtig beroep ik heb en dat ik elke dag met mijn passie bezig ben. Wanneer er dan weer een reiziger thuiskomt met de mededeling dat ze de reis van hun leven hebben gemaakt en het alle verwachtingen overtroffen heeft, dan stuiter ik vol trots rond en zijn al die negatieve opmerkingen meteen weer vergeten.”
