Een tijdje terug vond in Malaga, Spanje, ‘Basketball Without Borders’ plaats: een camp waarbij sommige van de beste talenten van Europa onder begeleiding van NBA coaches trainden. Nederland was met twee spelers goed vertegenwoordig. Quintilla Hidalgo (16) en Endurance ‘Endi’ Aiyamenkhue (17) vertellen over hun ervaring.
Quintilla Hidalgo: “Je moet altijd energie brengen”
“Ik kreeg van coach Molly McDowell te horen dat ik uitgenodigd was. Ik was behoorlijk verrast, het kwam best onverwacht. Maar natuurlijk was ik heel blij!
Ik kende Basketball Without Borders al van een teamgenoot: die was er vorig jaar bij. Maar dan weet je nog steeds niet wat je moet verwachten. We waren met 30 meiden en het hele camp was heel competitief, maar ook heel leuk. Ik zag veel speelsters die we ook bij het EK vorig jaar tegenkwamen. Het is fijn om te zien hoe je het tegen hen doet.
Op het camp leerden we niet per se nieuwe dingen, maar de coaches zien alle details. Het gaat om alles, ook om het spelletje héén. Wat ik merkte was dat je altijd energie moet brengen en altijd moet geloven dat je de beste bent. Tegenover wie je ook staat. Dan komen de statistieken vanzelf wel. Ik heb op het toernooi ook echt wel lekker veel gescoord. Én het was heel gaaf om met Popeye Jones en Kenny Atkinson, twee assistent coaches in de NBA, te werken. Ik kon ze alles vragen en heb enorm veel van ze geleerd.”
Endurance Aiyamenkhue: Altijd humble blijven
“Ik heb denk ik geluk gehad. Ik heb wat connecties om me heen die ervoor zorgden dat ik bij Basketball Without Borders aan kon sluiten – dezelfde mensen die me bij m’n huidige club in Ulm, Duitsland, in the picture kregen.
Ik speel pas twee jaar, dus het was best een verrassing. Tegelijk heb ik goed gespeeld bij MBCA en het nationale team en zo al wat exposure gekregen.
Op het BWB Camp voelde je haast hoeveel ervaring er op dat kamp rondliep. Er zijn veel scouts die naar je game komen kijken, NBA spelers als Collin Sexton (Utah Jazz) geven je uitleg. Ik denk altijd: IJzer scherpt ijzer. Om dan tegen de top 30 spelers van de 2007-generatie te spelen is een geweldige ervaring die je leert waar je staat.
Na het kamp weet ik dat ik nog véél te leren heb. Maar ik heb m’n plekje gehouden, heb veel schoten geblocked, goede defense gespeeld en alles gegeven. Eén van m’n blocks werd achteraf ook wel als het block van dat kamp gezien – dat was een hoogtepunt. Maar er waren er méér, die niet gefilmd waren haha!
Collin Sexton leerde ons dat we altijd humble, bescheiden, moeten blijven. Want al lijkt het nu, in sommige situaties, alsof je een ster bent: een niveau hoger moet je toch weer onderaan beginnen en jezelf bewijzen.”
