Onlangs bereikten EU-wetgevers een akkoord over nieuwe reparatieregels. In een sprong voorwaarts ondersteunt de nieuwe wet onafhankelijke reparatie en verbetert de toegang van consumenten tot betaalbare reparatieopties, door regels in te voeren voor redelijke prijzen voor originele onderdelen en door softwarepraktijken te verbieden die onafhankelijke reparatie en het gebruik van compatibele en hergebruikte reserveonderdelen verhinderen . Actievoerders juichen dit toe als een stap in de goede richting voor betaalbare reparatie.
Deze regel is echter alleen van toepassing op producten waarvoor de EU-wetgeving herstelbaarheidseisen stelt [2]. Voor deze paar productcategorieën zullen producenten voor het eerst verplicht zijn reparatiemogelijkheden aan te bieden die verder gaan dan de wettelijke garantieperiode van twee jaar. Right to Repair Europe eist tijdens het volgende mandaat een bredere wetgeving inzake het recht op reparatie die meer productcategorieën bestrijkt. Helaas slaagt de huidige wet er ook niet in om bredere toegang te bieden tot meer reparatie-informatie en meer reserveonderdelen, en om prioriteit te geven aan reparatie binnen het wettelijke garantiekader. De Europese Commissie zal een Europees onlineplatform introduceren waarop reparatie- en terugkoopoplossingen in de lidstaten en geharmoniseerde offertes/schattingen worden vermeld, wat de zichtbaarheid van reparatieopties en de transparantie van de kosten ervan zal vergroten. EU-wetgevers moedigen de lidstaten ook aan om reparatiefondsen en vouchers in te voeren, die succesvol zijn gebleken als haalbare strategie om de betaalbaarheid van reparaties te verbeteren. Verder zijn er kleine stappen gezet om reparatie onder garantie aantrekkelijker te maken.
Kleinere overwinningen met kleinere impact
De nieuwe wet verplicht verkopers om reparaties voor te stellen als producten defect raken tijdens de wettelijke garantieperiode, vergezeld van een verlenging van de garantie met één jaar na reparatie. Hoewel positief ontvangen, is de stimulans nog steeds inferieur naast het aanbod van vervangingen, dat momenteel wordt geleverd met een extra wettelijke garantiedekking van twee jaar. Consumenten zullen daarom eerder kiezen voor vervanging dan voor reparatie.
De Europese Commissie zal een onlineplatform opzetten dat consumenten helpt reparatiemogelijkheden in de buurt te vinden, waardoor de zichtbaarheid van reparaties wordt vergroot.
Op verzoek van de consument kunnen reparateurs ervoor kiezen een geharmoniseerde reparatieofferte/-schatting in te dienen, het zogenaamde “Europese reparatie-informatieformulier”, inclusief bindende informatie zoals het voorgestelde type reparatie en de prijs ervan, of, als de precieze kosten niet kunnen worden berekend, de toepasselijke berekening. methode en maximale reparatieprijs. Right to Repair Europe zal een meer gedetailleerde analyse van de maatregelen uitvoeren zodra we toegang hebben tot de goedgekeurde wetstekst.
Cristina Ganapini, coördinator van de coalitie Right to Repair Europe: “De veelbelovende stappen richting betaalbare reparaties zijn een overwinning voor onze coalitie die de toekomst van de Europese reparatie-economie vertegenwoordigt. Dit is niet zonder dank aan het EU-Parlement, en vooral aan de onvermoeibare inspanningen van EP-lid René Repasi tegen tegenstand. De volgende Europese Commissie moet het stokje overnemen en blijven werken aan ecologisch ontwerp om regels voor de repareerbaarheid van meer producten veilig te stellen, terwijl nationale overheden reparatiefondsen moeten introduceren.”
Marie Castelli, hoofd Public Affairs van Back Market: “Het beëindigen van de technieken van fabrikanten die onafhankelijke reparaties en renovaties verhinderen, is een enorme stap voorwaarts in de opbouw van een meer circulaire economie in de EU. Door de aftersalesmarkten voor de betrokken producten open te stellen, zal deze tekst consumenten toegang geven tot betaalbare reparaties van hoge kwaliteit. We moeten deze vrijheid om te repareren nu uitbreiden naar zoveel mogelijk producten. We rekenen erop dat het volgende mandaat een ambitieus werkplan voor ecologisch ontwerp zal opleveren voor elektronica, de snelst groeiende afvalstroom.”
Mathieu Rama, Senior Program Manager bij ECOS, besluit “De plaag van elektronisch afval moet worden gestopt, dus elke stap in de richting van gemakkelijk te repareren elektronische producten is een overwinning voor het milieu. Met redelijkere prijzen voor reserveonderdelen en een betere toegang tot onafhankelijke reparatie gaan we de goede kant op – maar deze richtlijn is niet genoeg. Het bestrijkt slechts een kleine groep producten – er moeten er nog veel meer onder de paraplu van ecodesign worden gebracht voordat we echt kunnen spreken over een universeel recht op reparatie.”
